zaterdag, december 20, 2008

Gedoe.

Nanne en ik gaan trouwen.
Op zeven zeven tweeduizendnegen, want op zeven zeven tweeduizendzeven zijn we verloofd.
Maar dat wist u al.

Omdat we houden van op tijd zijn we al in ondertrouw gegaan -daar waar we wonen- en hebben we de bruiloft al geregeld en betaald -daar waar we willen trouwen-, zodat we zeker weten dat geen enkele bureaucratische gemeente nog roet in het eten kan gooien. Feitelijk kunnen we dus gewoon wachten tot juli en dan in onze spijkerbroeken gaan trouwen. Maar dat gebeurt natuurlijk niet. Ty wil 'mooi' en 'gaaf' en 'maar eenmaal in je leven' en meer van dat al. Onderdeel van dat 'eenmaal' waren dingen als hairextensions -kom nou zeg, je dacht toch niet dat ik vierhonderd eurie ging neertellen voor iets anders dan trouwen-, trouwkoetsen met matching zwarte friezen en een feest wat zich vooral niet in de vereniging -want die zien we al zo vaak- zou afspelen. Het mag duidelijk zijn dat wij met ons iets-hoger-dan-minimum inkomen dat niet echt kunnen betalen.

OK. Daar komen we wel overheen. Trouwen kan ook anders. Wat nou 'had ik altijd al gewild', een visie is er om te wijzigen.
...
Ik zat er toch mee. Maar ik zette me erover heen en keek naar dat wat we ons wél konden veroorloven. Of wat er gewoon nodig was.
(Dat 'nodig', dat moet u ruim zien hoor. Ik kan best begrijpen dat anderen het hebben van een jurk van ettelijke honderden euro's niet als noodzakelijk beschouwen en dat ringen best van een ander materiaal dan witgoud kunnen, maar bij mij kan dat niet. Zonder jurk wordt er niet getrouwd. Punt.)

In het kader van het alles op tijd regelen maakten wij van de week alvast ons eerste tijdschema. Wanneer komt wat, wat kost wat en wie gaat wat regelen.
Nu zoek ik dus een aparte, gothic-achtige, misschien wat middeleeuwse of anderszins vage maar vooral niet zwarte en toch mooie en niet te warm of koude, trouwjurk.
Bij voorkeur bij een zaak om de hoek zodat ik hem kan passen en proberen en dan precies in mijn maat maar wel zo dat ik hem volgend jaar kan inruilen voor een jurk die ik dan wel pas omdat ik nog tien zwangerschapskilo's kwijt moet. Dat u niet denkt dat ik veeleisend ben ofzo.

Na een middagje internetten had ik pas vier opties. En allemaal van zaken overzee, met non refund policies (maar dan weer wel met tailored to fit).

Nanne doen we gewoon een jasje of een pak, Lyka een jurkje in ongeveer de kleur van de mijne. De ringen de goedkoopste bij de plaatselijke juwelier en het feest in de vereniging.
Dus waarom is het kiezen van een jurk zo moeilijk?!

Ik had veel beter meisje kunnen blijven, zonder dat vrouwelijke was ik veel eerder klaar geweest met al die trouwkleding. Alhoewel ik me afvraag of Nanne daar mee in zou stemmen, Ty in legerbroek en bandshirt in het stadhuis...

Geen opmerkingen: