Opnieuw.

Weet u nog? Ik was zwanger. En stopte toen met roken. Dat ging me fluitend af, wat geen wonder is als je van de geur van een sigaret aan de andere kant van je vereniging al zo misselijk wordt dat je wilt overgeven, lang leve hormonen. Maar toen de zwangerschapshormonen wat verminderden werd dat stoppen (gestopt blijven) ineens stukken lastiger.

Inmiddels heb ik, zoals u wellicht heeft gemerkt, een kindje uitgepoept. Maar het gevecht met de sigaret blijft. Niet geholpen, uiteraard, door mijn 'af en toe sigaret', mijn 'ik biets één heisje' en 'we hebben ruzie, ik heb stress peuk'. Ook aan één keer in de week kan men verslaafd zijn. Omdat ik daar wel eens vanaf wilde wezen heb ik onlangs het Ty's Anti Rook Plan in het leven geroepen. Dat werkt kinderlijk eenvoudig, met een kalender.

Ik maak op de computer een mooie kalender met de dagen van de week erop, en elke dag dat ik niet rook zet ik daar een mooie duidelijke krul doorheen. Omdat enkel maar zién dat je niet rookt natuurlijk niet echt genoeg is om de drang te stoppen geef ik mezelf cadeautjes voor elke week dat ik het gestopt zijn volhoud. Ik heb zelfs sponsoring gevonden, in de vorm van mijn schoonmoeder, -het is wonderbaarlijk wat je gedaan krijgt als je 'kleinkind-in-schoon-huis-grootgroeien' laat vallen- die mij helpt om de wat grotere uitdagingen te overwinnen door er een bioscoop tegenover te zetten. Heerlijk kinderlijk, heerlijk cognitief en gedragstherapeutisch. Dat moet wel gaan lukken zo.

Ik ben al anderhalve week Geheel Gestopt.
Mijn eerste cadeau was een hele nacht slapen, wat al meteen de mist in ging omdat Nanne 's nachts niet lekker werd. De echte vuurdoop komt volgend weekend pas, als ik ga roleplayen, met al die anderen die nog wel roken. Buiten, dat dan weer wel, maar dat maakt voor mijn drang geen verschil. Maandag mag ik gebakjes halen. Maandag mag ik gebakjes halen. Maandag mag ik gebakjes halen. Maandag mag ik...

(Als ik nu maar doe alsof een mantra hebben helpt, dan helpt het vast vanzelf wel)