vrijdag, maart 07, 2008

Prioriteiten.

Ik schopte flink ruzie met de telefoonjuffrouw van de reparatiedienst.
Dit was niet de eerste keer dat ik zat te wachten, zo legde ik uit. De vorige keer waren jullie ook al te laat, en de vorigevorige en de daarvorige keer ook al.
De laatste keer kreeg ik van jullie nieuwe accu's, gloednieuw en mooi en groot en gaaf, waar ik kilometers mee mijn hondje zou moeten kunnen uitlaten. En nu blijkt dat die accu's mij al na een paar honderd meter in de steek laten ben ik boos, teleurgesteld en koud, vooral heel koud. En dus proppen jullie mij maar ergens tussen, en komen niet op 'volgende-week-woensdag-hebben-we-een-plekje' (=lees: wees blij dat we voor eind mei nog komen) maar gewoon op vrijdag.

Ik was standvastig en duidelijk en wist niet van wijken.
Ik was zo onwijkbaar dat ik het gesprek voortzette in de tram.

En ze kwamen.
Ik belde ze op, en ze zouden komen, tussen één en drie.
Precies het tijdstip dat ik eigenlijk bij Lyka's school hoor te staan om haar mee te nemen naar een jarige schoonpapa, maar dat moest Nanne dan maar doen. De dienst kennende zouden ze waarschijnlijk pas om een uur of vijf komen opdagen en had ik dus alle tijd om Lyka op te halen, maar dat risico kon ik niet nemen.

Ze waren er om tien over één.
En gaven mij na vijf minuten diep overleg en zorgvuldig bestuderen een nieuwe oplader.
Niks mis met die accu's, probeert u deze eens.

Ik zou Nanne kunnen bellen, dat hij kan blijven werken en dat ik zelf naar Lyka's school ga rijden.
Nah.
Een beetje extra tijd is ook wel fijn.

Geen opmerkingen: